içimdeki karanlık

yağmuru izlerken kirli camların ardından
aklımdan geçirdim seni günlerin ardından
olmaz ki dedim...
beklenen, yağmurla gelmez ki
yağmur, beklediğimi getirmez ki
çekildim cam kenarından,
yüreğimdeki fırtınaların dinmesini bekledim,
dışarıda kopan fırtınayı dinledim,
yağmurun cama vuran sesi,
içimdeki sesi bastırsın istedim.
gök gürledi!
sandım ki bağırıyorum,
kafamdan geçenleri haykırıyorum yüzüne.
yanıldım biliyorum;
sen yağmur kadar heyecanlandırmıyorken,
ben seni fırtınalarla bekledim.
yağmur sonunda dindi.
bilmiyorum oraya da yağdı mı ki!
burada güneş doğmadı henüz,
gece daha bitmedi.
karanlığımı aydınlatan lambayı yaktım,
içimi karartan sen.. gideceksin gündüz!